Bu pazar Babalar Günü...Babamın bizlerden ayrılışı üzerinden o kadar uzun yıllar geçmesine rağmen hala büyük bir özlemdir içimde onun hasreti...
Her kız çocuğu gibi bende babama aşırı düşkündüm tabi babam da bana... Hani erkekler daha çok erkek çocuk sever derler ya ben bu söze hiç inanmam... Bir erkek kardeşim olmasına rağmen babacığım bana bir gün olsun ikimiz arasında ayırım yaptığını hissettirmedi... Çünkü yapmadı...
Hatta beni biraz daha mı fazla sevdi ne?...
 
Ben babamın biricik prensesiydim... Ondan başka bana kendimi iyi ve güzel hissettiren kimse olamazdı... Bana baktığında gözlerinin içi ışıldardı babacığımın... Sabahları işe giderken üzerine beyaz peynir bal sürdüğü ekmek dilimlerini asker taburu gibi hazırlar bırakırdı ben okula gitmeden yiyeyim diye... Benim gözümde babam dünyanın en yakışıklı,en şık giyinen, en güzel kokan,en güçlü en merhametli adamıydı...
 
Bazen bizi bir bakışıyla hizaya sokacak kadar otoriter, bazen de hikayeler anlatan eğlenceli ve sevgi dolu, yani tatlı sert bir kişilikti benim babam... Bu gün çok öksürüyordum aklıma geldi bir anda... Ben hastalanınca nasılda endişelenirdi.!!!
 
Bütün bunları sanki dünmüş gibi gülümseyerek hatırlıyorum... Beni ilk sahnede seyrettiği gün gözlerinden yaş damlamıştı, o ışıkların altında görmüştüm onun benimle iftihar ettiğini... Evet o yıllar geride kaldı ama hiç değişmeyen bir şey var ki o da babamın bana verdiği güven duygusu...
 
Gerek okul hayatımda gerekse çalışma hayatımda hep arkamda kale gibi durdu... Korunmaya muhtaç bir çocukken de, kocaman bir kız olup alkış alırken de o hep benim yanımda durdu. Eğitim hayatımda kendi fikirlerini söyledi ama baskıcı olmadı... Hep fransızca konuşmamı isterdi ve beni ne yapıp edip fransız kız kolejine yolladı. Ona sabahları bonjour akşamları da bonsoir demem içinin yağlarını eritirdi...
Okuldan sonra sahne sinema hayatım başladığında da benim kızım ne yaptığını bilir diyerek etten duvar oldu kem sözlere... Benim en büyük motivasyonumdu babacığım... Çok istemişti benim çocuklarımı görmeyi ama Allah kısmet etmedi...
İşte böylesi önemli bir günde, herkes gibi bende beni büyüten, beni okutan, bu günlere getiren yaşadığı sürece tüm gücüyle yanımda olan babama minnet duygularımı sizlerle paylaşmak istedim...
 
Bir gün herkes anlar sevdiğinin kıymetini; Ama gidince, ama bitince, ama ölünce... Babanız yanınızdaysa lütfen onun kıymetini bilin. Çünkü;
Baban giderse
Başı dumanlı dağın gider
Atan gider, sırtın gider
İki kapılı bu handa
Menzile erişen yolun gider
Baban giderse
Darda yetişen elin gider
Aklın gider , canın gider
Şu dağlanmış yüreğinde
Çoçuk kalan yanın gider
Baban giderse
Öpülecek elin gider
Bayram gider...
 
Tüm babaların, baba adaylarının "Babalar günü" nü kutluyor, benim babam gibi ebediyete intikal etmiş olanlara da rahmet diliyorum... Seni çok özlüyorum Babacığım diyerek bu yazıyı noktalıyorum...
 
Baba sevgisini koru. O sevgiyi kesip atarsan, Allah da senin mutluluk ışığını söndürür. ( Hazreti Muhammed