Bugün, demokrasi uğruna şehit olan vatan evladı iki insanımızı, sonsuzluğa yolcu ederek, kalbimize gömdüğümüz günün yıl dönümü. Uğur Mumcu araştırmacı, gazeteci, yazar, insanoğlu insan bir şanlı abide. Gaffar Okkan, toplumsal barışı sağlamak için yola çıkan, bu uğurda can veren emniyet görevlisi. İkisini de saygı ile anıyoruz.

Güzel ülkemizde demokrasi, laiklik, cumhuriyet her gün yeni bir saldırıya uğruyor. İnsana saygı azalıyor. Emeğe değer verilmiyor. Özgürlüğe özlem büyüyor. Her gün daha bir yaralanıyoruz.

FAŞİST BİR DÜZEN

Çocuklara tecavüz ediliyor. Kadınlar kurşunların hedefi oluyor. İşçiler eziliyor. Esnaf ayakta durmakta zorlanıyor. Yoksulluk artıyor. Gazeteciler tutuklanıyor. Aydınlar dövülüyor.  Sanatçılar tehdit ediliyor.

Bir baskı rejimi, bir faşist düzen topluma zulüm ediyor. Benden olanlar ve olmayanlar. Benimle olanlar, bana karşı olanlar. Benim yanımdakiler, beni yok sayanlar. Ne kadar bölerse, kendini o kadar güçlü sanan bir bencillik. Ne kadar öteki yaparsa, o kadar yanında sandığı bir kendini beğenmişlik. İçi boş bir çuval veya şişirilmiş bir balon ya da narsizmin zirvesi.

GERÇEK GAZETECİLİK

 Uğur Mumcu ile Ankara'da gazetecilik,  Patnos'ta askerlik anılarım var. Gazeteciliği yeniden keşfetmemizi sağladı. Büyük bir meşale yakarak, mesleğe yeni ivme kazandırdı. Milli güvenlikle ilgili çok önemli memleket meselelerini, en ince detayına kadar araştırdı,  inceledi, yazdı. Her satırı doğru, her yazdığı yalın, her sözü kanıtlı gerçek gazetecilik oldu.  Hiç şaşmadı, şaşırtmadı, yanılmadı, yanıltmadı, aldanmadı aldatmadı. Tarikatların,  ticaret ve siyasetle içli dışlı oluşunu ondan öğrendik. İmam hatiplerin yıllar sonra devletin en önemli makamlarını ele geçireceğini ilk o yazdı. Kaymakam, vali, hakim, savcı, albay,  general kadrolarının aynı kafa yapısındaki yandaşlar tarafından işgal edileceğini anlattı,  haklı çıktı. Rabıta'yı, Al Baraka'yı, Müslüman Kardeşler örgütünün amacını, silahlı terörün korkunç yüzünü, ülkeyi bölmeye çalışanların iğrenç emellerini, en ince detayına kadar yazdı. 

ÖLDÜRDÜK SANIYORLAR

Alçakça bir bomba ile katledildi. Vücudu parçalandı. Tabutunu yüzbinler taşıdı, karanfil yağmuruna tuttu. Marşlar söyledi, ağıtlar yaktı.

Öldürdüler ve kurtulduk sandılar. Bir değil,  onbinlerce Uğur Mumcu oldu. Uğur Mumcu'nun her hücresinden yeni milyonlar doğdu.

Bugün haber programı sunan Selçuk Tepeli'nin yorumuna öfke duyanlar, Uğur Mumcu'yu öldürdüklerini sananlardır.

Bugün Sezen Aksu'nun 5 yıl önceki şarkısında geçen söze tepki gösterenler, Uğur Mumcu'yu yok ettiklerini düşünenlerdir.

Bugün Sedef Kabaş'ı hapise attıranlar dokunulmazlığa sığınan kafalardır.

İYİ VE KÖTÜ FİKİRLER

 İyi fikirler sonsuza dek yaşar. İnsanlığın yararına fikirler, her zaman benimsenir. Yurdun, ülkenin devamına üretilen fikirler, el üstünde tutulur, nesiller boyu anlatılır, yaşatılır.

Kin, öfke, hınç, haset, kıskançlık anlatan fikirler ölmeye, yok olmaya, gömülmeye mahkumdur.

Atatürk devrimleri, bağımsızlık savaşı veren toplumlara örnek oldu. Karanlık, köhne ortaçağ dünyasını özleyenler, ellerinde silahla, düşüncesini beğenmediği insanı öldürüyor. 

Nazım Hikmet ne güzel yazmış:

"Güzel günler göreceğiz çocuklar."

Son dönemin moda deyimi:

"Her şey çok güzel olacak."

Hiç kimse kendini vazgeçilmez görmesin. Beylik, ağalık, sultanlık bir gün biter. Şarkıda diyor ki:

"Kimse şah değil, padişah değil, bu kadar güvenme kendine."

.....

Ben, Atatürkçüyüm.

Ben, cumhuriyetçiyim.

Ben, laikim.

Ben, anti-emperyalistim.

Ben tam bağımsız Türkiye'den yanayım.

Ben, özgürlükçüyüm.

Ben, insan hakları savunucusuyum.

Ben, terörün karşısındayım.

Ben, yobazların, hırsızların, vurguncuların, çıkarcıların düşmanıyım.

Dün sabaha değin, araştırarak yazdığım hiçbir konuyu yalanlayamadınız.

Öyleyse, vurun, parçalayın. 

Her parçamdan benim gibiler, beni aşacaklar doğacaktır.

Uğur Mumcu