Caycuma lı Kamil Kalaycı . Lisedeydim O nu ENKA Mobilyanın kapısında çok özenli ve çok şık hatırlıyorum . Şiirsel bir ifadesi vardı yüzünde hep. Annesi Meliha teyzem babası İbrahim Amcam , evleri , Cemile ablam ve Ankara ya gitmeleri , Antalya ya yerleşmeleri , Amerika seyahatleri, Gaye, Mert ... torunlar... tüm kareleri iyi kötü takip edebildim. Hiç kopmadık . Gün geçtikçe acım ağırlaşıyor . Böyle mümtaz , böyle gönül ehli , merhametli , sevecen, yardımsever, böyle saygılı ve nazik bir insan Allah’ın rahmeti ile arınmış olsun.
Bana sorsalar : nasıl tanırdın? TEK cümle ile deseler. “ imkansızı tanımazdı” derdim .
Nasıl oldu da hastalık O nu Alt etti . Ne bir saniye ileri ne bir saniye geri işte...
İnsanlığın başı sağolsun.
Sonsuzlukta buluşmak üzere canım abim .