Caycuma lı Kamil Kalaycı . Lisedeydim O nu ENKA Mobilyanın kapısında çok özenli ve çok şık hatırlıyorum . Şiirsel bir ifadesi vardı yüzünde hep. Annesi Meliha teyzem babası İbrahim Amcam , evleri , Cemile ablam ve Ankara ya gitmeleri , Antalya ya yerleşmeleri ,  Amerika seyahatleri, Gaye, Mert ... torunlar... tüm kareleri iyi kötü takip edebildim. Hiç kopmadık .  Gün geçtikçe acım ağırlaşıyor . Böyle  mümtaz , böyle gönül ehli , merhametli , sevecen, yardımsever, böyle saygılı ve nazik bir insan Allah’ın rahmeti ile arınmış olsun. 
Bana sorsalar : nasıl tanırdın? TEK cümle ile deseler. “ imkansızı tanımazdı” derdim . 
Nasıl oldu da  hastalık O nu Alt etti . Ne bir saniye ileri ne bir saniye geri işte... 
İnsanlığın başı sağolsun.  
Sonsuzlukta buluşmak üzere canım abim .