35 yılda 5 bin bebeğin doğumunu gerçekleştirdi

Son 20 yıldır Tokat Devlet Hastanesi Kadın Doğum ve Çocuk Hastalıkları Bölümü'nde çalışan 2 çocuk annesi Ayşe Çakır, bugüne kadar 10 ilde görev yaptı. 25 yıl önce eşi Orhan Çakır'ı kaybeden ve 2 çocuğuyla birlikte hayata tutunan Ayşe Çakır, 35 yıllık meslek hayatında yaklaşık 5 bin bebeğin doğumuna katıldı. 

Sayısız anılar biriktiren Çakır, "Doğumlarda bizi çok mutlu eden de üzen de olaylar oldu. İlk doğuma Trabzon'un bir köyünde görev yaparken katıldım. O zaman elektrik, su yoktu. Hastayı köyden ilçeye, oradan da hastaneye götürmek büyük sıkıntıydı. Zor şartlardı. Doğum sancıları gelen anne adayını, otlardan yaptığımız sedyeye koyduk. Patika yollardan ana yola indirdik. Gece 02.30 gibi yola çıktık ancak öğle vakti hastaneye ulaştık. Anne adayı sezaryenle doğum yaptı. Anne de bebeği de sağlıklıydı" dedi.

'ONLAR AĞLAYINCA BİZ DE AĞLIYORUZ'

"En mutlu olduğum anlar, anne ve bebeğinin sağlıklı bir şekilde birbirlerine kavuştuğu anlar" diyen Ayşe Çakır, sözlerini şöyle dürdürdü:

"Hastanın bebeğini emzirirkenki bakışları, minnettarlığı, dua edişi bizleri çok mutlu ediyor. Bazen anne adayı karnında bebeğinin öldüğünü bilmiyor. Doğum yapıyor, bebeğini kucağına alamıyor. O anlar işte en zor anlar. Bu bizleri üzüyor.  Bizler de anne adayıyla ağlıyoruz."

Doğumunu yaptırdığı çocuklardan birini yıllar sonra gördüğünü söyleyen Çakır, "İstanbul'da görev yaptığım sırada akrabalarımdan birinin gelinine doğum yaptırmıştım. Yıllar sonra bir bayramda şeker toplamaya köyden olmayan bir çocuk geldi. 'Kimsin?' diye sorduğum da babaannesinin adını söyledi. Ben de doğumunu yaptırdığım çocuk olduğunu anladım.

'Babaannene, ebemin sana çok selamı var de' dedim. Yıllar sonra o çocuğu görmek beni çok mutlu etti. Hala köye geldiği zaman yanıma uğruyor, seviniyorum. Onu görmek beni mutlu ediyor" ifadelerini kullandı.

'TEKME, ÇİMDİK VE ISIRILMA GİBİ FİZİKSEL ŞİDDETE MARUZ KALIYORUZ'

Ayşe Çakır, girdikleri bazı doğumlarda ise sıkıntılar yaşadıklarını belirterek, "Nöbet usulü çalışıyoruz. Gecenin bir yarısında, güler yüzlü olma gibi bir durumumuz olmayabiliyor. Anne adayı, hiçbir şey bulamazsa 'ebe bana gülmedi' diyebiliyor. Her hastaya aynı sevgiyi, ilgiyi göstersen bile o anda ağrısından, sancısından dolayı beklediği ilgi farklı olabiliyor. Bunlar bizi üzüyor. Bazen fiziksel şiddete de maruz kalıyoruz. Anne adaylarının tekme ya da çimdik attıkları, ısırdıkları oluyor. Bunlar bizi yıpratıyor" diye konuştu.
Çakır, bu yıl emekli olarak, çok sevdiği mesleğine veda edeceğini kaydetti.

Fatih YILMAZ- Halil İbrahim YEL/TOKAT, (DHA)