Altan abi efsanedir

Bu dünyadan bir Altan Öymen geçti. O, yalnız benim değil, gazetecilikte herkesin Altan abisiydi. O, politikada ise Altan Bey olarak saygı duyulan bir genel başkandı. O, kurduğu Anka haber ajansında patronluk yapmayan alçak gönüllü bir insandı.

 50 yıl dile kolay. Altan abi ile Ankara'da 1975 yılında tanıştık, İstanbul'da 2025 yılının 30 Nisan günü son kez el ele tutuştuk. Başkentte meslek büyüğüm olarak seçim gezilerini, liderlerin basın toplantılarını, Meclis'te bütçe görüşmelerini birlikte izledik. İstanbul'da bir dönem Milliyet gazetesinde koordinatörlük görevleri yaptık. Gazete toplantılarında haber tartışmalarına katıldık, birlikte Panorama ilavesi çıkardık. Boğazdaki yalıların hikayelerini onun önerisiyle araştırdım, yazdım, yayınladım.

 Çeşitli davetlerde kimi zaman ailece bir arada olduk. Eşimin, Altan abi gibi Trabzonlu olması nedeniyle dostça sohbetler yaptık. Meslekten arkadaşlarımızın yemekli toplantılarına beraber katıldık. İstanbul'a gelen Ankaralı gazeteciler girişimine birlikte öncülük ettik. Doğum günlerimiz 2 gün arayla olduğu için kimi zaman beraber kutladık.

MİLLİYET ANILARI

En önemli birlikteliğimiz 1986 yılının Ekim ayında oldu. Altan abi Genel Yayın koordinatörüydü, ben yazı işleri sorumlusu olarak çok yeniydim. Doğan Heper Genel Yayın Yönetmeni olarak ilk yurt dışı gezisine çıkmıştı. Güneş gazetesine geçen Genel Müdür Yekta Okur, o günkü Yazı İşleri Müdürü Tufan Türenç, Haber Müdürü Orhan Duru ve çok değerli isimleri transfer etti. O gün Milliyet gazetesinin  yeniden var olma günüydü. Haber merkezinde Ahmet Güner ve ekibinin hazırladığı metinleri yazı işlerinde ben başlıklıyor, Altan abinin onayı sonrası yayına veriyordum. Çok zor sıkıntılı ve bitmek bilmeyen bir gündü. Saat 18.00'de gazete baskıdan çıktı. Altan abinin odasında günün değerlendirmesini yaparken Melih Aşık geldi "elinize sağlık" dedi. 2 dakika sonra Aydın Doğan, "bugün 40 yıllık Milliyet'in şerefini kurtardınız, sizi kutluyorum" dedi. 

GAZETE ARŞİVLERİ

Altan abi her zaman herkese gösterdiği o alçak gönüllü tavrıyla, "Aydın Bey sadece ben değil, başta Turgut olmak üzere canla başla çalışan genç arkadaşları kutlayın, daha değerli olur. Sizi bu saatte aramızda görmek bizi çok mutlu etti. Aydın Bey bugün için endişeliydiniz, artık bu gece rahat uyursunuz" dedi gülümseyerek.  Aydın Doğan bana ve Melih Aşık'a teşekkür etti, "diğer arkadaşları da gözlerinden öpüyorum" diyerek selam söyledi.

Altan abi boş kalmayı hiç sevmezdi. Gazetelerin arşivlerine bakmayı, hafıza tazelemeyi alışkanlık haline getirmişti. Gazeteciler Cemiyeti toplantılarını kaçırmaz, komisyonlarda görev almak isterdi. Her an yarışın içinde olmak, mücadele etmek ve kazanmak Altan abinin önemli ilkelerindendi. Türkiye'yi Gazeteciler Cemiyeti'nin Onur Kurulu başkanlığını yaptı.

POLİTİKADA LİDER

 Politika, çok sevdiği bir alandı. CHP Genel Başkanı seçildiğinde çocuklar gibi sevinmiş, mutlu olmuştu. Benim de siyasetin içinde olmamı çok istiyordu, yarım yüzyıllık süreçte anlaşamadığımız tek konu bu olmuştu. Altan abi son dönemde çeşitli sağlık sorunları yaşadı. O'nun ilk tedavisi sonrası evde istirahat ettiğini Hasan Cemal'den öğrendim. Sonra yeniden hastanede olduğunu, ameliyat edildiğini duydum. İyileşince elini öpmeye gitmek istedim. Ne yazık ki olmadı.

 Altan abinin aramızdan ayrılış haberini aldığımda, hayatımın son 50 yılında her konuda bilgisine başvurduğum, önerilerini aldığım, gösterdiği yolda yürüdüğüm bir "can"ımı kaybetmenin acısını yaşıyorum. Altan Öymen bir efsanedir. Altan abiyi 93 yıllık yaşamında yaşattıkları ve yaşanmışlıklarıyla hiç unutmayacağım.