‘’Kemer turizmin incisi olmaktan çıkıyor, skandalların ihmalin ve sessizliğin gölgesinde kayboluyor’’

Kemer günlerdir tuhaf ve rahatsız edici olaylarla çalkalanıyor. Eski belediye başkanı Mustafa Gül’ün yaptığı yayınlarda ortaya çıkan tablo, sadece bir yönetim hatası değil, aynı zamanda açıkça bir suç. Hacizli bir araç belediye eliyle alınıyor, üzerine masraf yapılarak çöp kamyonu gibi giydiriliyor. Olay açığa çıkınca da bu sözde kamyon, Göynük Köprüsü’nün altına terk edilerek adeta gizlenmeye çalışılıyor. Gül, bu aracı emniyete defalarca ihbar etmiş, “Bu belediyeyi zarara uğratıyor” demiş, ama sonuç? Araç gerçekten bulundu. Şimdi sormak lazım: Bir belediye, halka hizmet için değil de saklambaç oynamak için mi araç alır? Hacizli araç alınıp neden masraf edilir? Sonrasında neden saklanır?

Eski belediye başkanının çabalarıyla ortaya çıkan bu skandala bakalım, yargı ne diyecek, yetkili mercilerden nasıl bir açıklama gelecek? Yazık… Bu tür olaylarla Kemer’in itibarı, elçiliği ile yükseltilmesi gereken bir turizm merkezi olmaktan çıkarılıp, tam tersine çökertilmek isteniyor.

 “Gizlenen mal, er geç meydanda çıkar.” Kamu malına el uzatan aslında kendi şehrinin geleceğini çalar…

DENİZ ÜZERİNDE JAKUZİ REZİLLİĞİ

Kemer’deki beş yıldızlı bir otel, iskele üzerine “kabana” adını verdikleri yapılar kondurmuş, içine de jakuzi koymuş. Denize sıfır, denizin üstünde…

Kurallar açık: İskeleye yapılamaz. Ama kural tanımayan bu düzeneklerin içindeki kirli su, ne kadar “sirkeyle temizleniyor” denilse de, sonuç doğrudan denize boşaltılıyor. Belediye tüm bunları görmüyor mu? Yoksa çıkar uğruna üç maymunu mu oynuyor?

Dahası var: Eski belediye başkanının iddiasına göre, belediye başkan yardımcısının oteli var ve bu otel, başkana yakın bir turizm firması tarafından kiralanmış. Otelin lağım giderleri  tıkanınca, çare olarak yağmur giderlerine bağlanmış. İddia doğruysa, Allah korusun, bir gün yağmur yağsa bütün lağım denize akacak!

ASAT raporlarıyla doğrulanan bu skandal için suç duyurusu yapılmış durumda. Kaymakamlık ve yetkililer bir an önce bu olaya el koymalı.

Ahh güzel Kemer’im… Sana nasıl da kıyıyorlar!

“Deniz kirlenirse sahil susar, sahil susarsa şehir yok olur.”

ULAŞIMDA ZULÜM

Kemer–Antalya minibüs ücreti kişi başı 140 TL, indi bindi 35 TL. Dört kişilik bir ailenin Antalya’ya gidip gelmesi neredeyse imkânsız hale geliyor.

Turizm bölgesi denilen bir yerde, Bodrum ve Çeşme’de uygulanan halk taşımacılığı neden burada yok? Neden büyükşehir belediyesi otobüs hattı koymamakta ısrar ediyor? Aslında sebep belli… Minibüsçülerin oyunu kaybetme korkusu!! Kemer Büyükşehir’e bağlı, kaç kere yazıldı çizildi imzalar toplandı ama netice elde var sıfır… Çünkü rant var…

Yerli halk dışlanıyor, eziliyor, görmezden geliniyor. Oysa turizmin sürdürülebilir olması için yerlinin de bu şehirde insanca yaşaması şarttır.

“Yolun ateşi paradan önce cebi yakar.”

“Bir kenti yaşanır kılan, turistin değil, halkının yüzündeki memnuniyettir.”

Sonuç

Kemer’de olup biten bu olaylar birer tesadüf değil, birer yönetim zihniyeti meselesidir. Çöp kamyonu skandalı, denizin üzerine kurulan jakuziler, minibüs tarifelerindeki insafsızlık… Hepsi aynı zincirin halkaları. Bu zincir kırılmazsa; denizimiz kirlenir, halkımız ezilir, kamu malı yağmalanır. Yetkililer ya görevinin gereğini yapacak ya da bu halk günü geldiğinde sandıkta gereğini yapacaktır. Halkın iradesi, sessizliğin garantisi değildir. Kemer’in çöp kamyonu skandalından, denizin üzerine kurulan jakuzilere, minibüs ücretlerindeki vicdansızlığa kadar her olay, aynı şeyi gösteriyor: Birileri görmezden geliyor, birileri susuyor, ama faturayı yine halk ve doğa ödüyor.

“Sessizlik, suça ortaklıktır.”

PHASELİS TE SON GECE

15.Phaselis  Festivali final gecesine Sonat Bağcan & Rustam Rahmedov &Bilgin Canaz  ‘’Aşkın Nefesi’’ dinletisi ile noktayı koydu. Muhteşem bir dinleti, tarihin derinliklerinde ve o mistik ortamda her şey mükemmel ama ne yazık ki halk aynı halk, çöpünü bırakan içtiği bardağı sigara izmaritini yerlere atan yurdum halkı yazık, yine tekrar ediyorum dinletiyi en güzel dinleyen taşların üzerinde sessizce oturan o PİSİCİK…

GÜLLÜ’YE VEDA

Sanatçının trajik ölümü ise bu acı gündeme ayrı bir hüzün kattı. Kimi, dans ederken dengesini kaybedip terastan düştüğünü söylüyor; kimi, yatak odasının camından aşağıya… Düşmeden dakikalar önce evin iç kamerasındaki görüntüler, ‘’Herkes tamam mı?’’ diyor ‘’O ne l..n’’ diyor ve sonrası yok… Bir boğuk sesler ve kızının yürek dağlayan feryadı… Oğlunun açıklamaları ve cenazede yankılanan “anneee” çığlığı… Hepsi birer film sahnesi gibi gözümüzün önünde.

Umarım bu talihsiz olay bir kaza olarak kalır. Ama sorulacak, yerine oturmayan çok şey var… Son şarkısı “Eylül Zamanı”idi ve ne acı ki Eylül’de aramızdan ayrıldı. Ölüm bir eve girdiğinde sadece bir beden toprağa gömülmez, kalanların gülüşü solar, çatalın biri hep eksik kalır sofrada en çokta sessizlik büyür o evin duvarlarında… Mekânın cennet olsun. Hayatı inişlerle, zorluklarla geçen bu güçlü kadının ardından bize düşen, geride kalanlara sabır dilemekten başka bir şey değil.

Ne demiş MEVLANA; ‘Sanma ki ölüm yok olmaktır. Aslında Hakk’ta kaybolup hep var olmaktır’