Kemer’de ihmaller zinciri

Karavan çetesi, çamurlu deniz, kana bulanan cadde…

İşte Kemer’in son halleri;

Sahiller işgal altında …  Dünyaca ünlü plajlarıyla turizmin gözbebeği, doğasıyla nefes alan bir belde. Ama bugün Kemer’e bakınca gördüğümüz tablo, ne yazık ki maviyle, yeşille, güvenle anılacak bir tablo değil. Karavan işgaliyle sahiller çöplüğe dönüyor, Ayışığı Koyu çamura bulanıyor, Deniz Caddesi ise can alıyor. Hepsi aynı zincirin halkaları: İhmal ve denetimsizlik.

Geçtiğimiz gün yolum Çamyuva sahiline düştü. Sahil, sıra sıra dizilmiş karavanlarla kaplanmış. Bidonlar, paletler, çürük tahtalar… Arkası çöplük, önü işgal. Tuvalet ihtiyacını ağacın arasında gideren, atığını ormana döken bir anlayıştan bahsediyoruz. Bu mu tatilcilik? Bu mu turizm? Dünyada karavan turizmi var; ama altyapısıyla, kurallarıyla, doğaya saygısıyla. Bizdeki ise düpedüz tekerlekli gecekondu düzeni.

Geçen sene ‘’Kolera’’ konusunu işleyen Marmara Üniversitesi grubuna bir belgesel çekmiştim, O belgeselde anlatıcıydım ve Kolera’nın dünyaya nasıl yayıldığını anlatmıştım, orada anlattıklarımla bugün burada yaşananlar neredeyse birebir aynı… PİSLİK…

Haydi o zaman savaştı, susuzluktu, imkansızlıktı ya şimdi öyle mi?

Bu yüzden dünyada milyonlarca insan öldü, bu devirde bunu mu yaşayalım? Hijyen çok önemli nasıl bir cehalettir ki orada deniz keyfi yapacağız diye göz ardı edilebiliniyor?

AYIŞIĞI KOYU’NA BAKALIM…

Turistlerin hayran kaldığı, Kemer’in incisi. Dere yatağı temizliği bahanesiyle çıkan çamur, hiçbir önlem alınmadan denize boca edildi. Mavi sular kahverengiye döndü, turistler tepki gösterdi, esnaf haklı olarak öfkelendi. Yetkililerin cevabı hazırdı: “Aylar öncesinden planlandı.” Planlamak var, planlamak var! Turizm sezonunda yapılan bu iş, plan değil düpedüz ihmalin ta kendisidir ve büyük bir itibar kaybıdır.

VE BİR BAŞKA İHMAL: DENİZ CADDESİ

Defalarca yazıldı, uyarıldı. Hız yapan araçlar, kural tanımayan motosikletliler, üç tekerlekli garabet araçlar, park yasağını hiçe sayanlar… Sonunda beklenen oldu. Bir sürücü, gece yarısı önce bir motorluyu metrelerce sürükledi, ardından bir başka vatandaşı hayattan kopardı. Bir aile evlatsız kaldı, bir diğeri hastane kapısında umutla bekliyor. Ölen kardeşimize rahmet yaralıya şifa diliyorum. Ama esas durum bu şehri yönetenler kulaklarını vatandaşın sesine tıkamaktan vaz geçmedikçe daha çok canlar yanar, caddeler kana, denizler çamura, sahiller karavan pisliklerine bulanır… Suç kimde dersek tabi ki tedbir almayan yöneticilerde… Deniz Caddesi gibi riskli güzergahlarda hız sınırları, fiziksel yavaşlatıcılar, denetimli park alanları ve ağır yaptırımlar uygulanarak sorumluluk aldırılmalı… Tur otobüsleri, şehir minibüsleri özel araçlar nasıl bu kadar fütursuzca hız yapabiliyor anlayabilmiş değilim, çoluk var, çocuk var, kedi var, köpek var, Allah korusun  nereye bu acele ? Ne demişler ‘’Acele eden ecele gider’’… Peki bu olaydan sonra değişen bir şey oldu mu derseniz, HAYIR… Denetim yok aynı tas aynı hamam… Arabalar gece yarısından sonra disko vaziyetinde bangır bangır müzik ve alkollü sürücülerle devam derken, denetim ne yazık ki YOK..

Birde Antalya Kemer arası minibüslere kısaca değinmek istiyorum. Aslında bu başlı başına bir konu. Geçtiğimiz günlerde Antalya’dan Kemer’e akşam saat 21.00 sularında minibüsle dönmek zorunda kaldım. Aslında minibüs tam evimin önünde duruyor. Kolaylık diye düşündüm aman Allahım, bir minibüs kaç kişi alabilir? Bir sayı sınırı yok mu? Konyaaltı Belediyesi’nin oradan bindim Göynük’e kadar ayakta geldim ve nefes alamadan ayakta duracak yer bile yok iken hala müşteri alan bir şoför ve yolda hiçbir denetim yok!!!  Soruyorum bu normal mi? Biri bana bunu açıklasın, vallahi rezalet ama şikayet edilecek merci yok olsa da sezon diye kaale alan yok… Fırsat bu fırsattır kafası…

Karavan işgali, çamurlu Ayışığı, kana bulanan cadde… Bunlar birbirinden kopuk olaylar değil. Hepsi aynı zincirin halkaları. Zincirin adı: İHMAL…

Ayışığı’nda maviyi, Deniz Caddesi’nde canı, Çamyuva’da hijyeni kaybettik.. Yarın neleri kaybedeceğiz? Daha kaç uyarı, daha kaç ölüm, daha kaç itibar kaybı yaşanmalı ki birileri sorumluluk almayı hatırlasın?

Doğayı korumayan, sahili denetlemeyen, trafiği düzenlemeyen, halkın sesine kulak tıkayan her makam, bu pisliğin de, bu çamurun da, bu kanın da ortağıdır.

Kemer’in sahilleri halka aittir. Deniz kirletilemez, kıyılar işgal edilemez, canlar hiçe sayılamaz.

Ve buradan yetkililere son sözüm:

Kemer turizmle, maviyle ve güvenle anılsın; ihmalin karanlığıyla değil!

“İhmali olanın, vebali ağır olur.”